Op 18 mei organiseerden we voor het eerst een tweedehands Velomarkt. Het idee erachter? Het is zonde om oude fietsen stof te laten vangen in een garage. Dus gaven we Gentenaars de kans om hun fiets tweedehands te verkopen. Bijna 200 fietsen verwisselenden van eigenaar. “Een succes,” concludeert Brecht, projectmedewerker bij De Fietsambassade en trekker van de Velomarkt. We vroegen hem wat hij leerde uit de eerste editie, en wat hij volgende keer anders zou doen. Want dat er een Velomarkt 2.0 komt, staat vast.
Welke soorten fietsen verkochten goed?
Brecht: “We hadden op voorhand geen zicht op het profiel van de kopers. Zijn ze op zoek naar retro/vintage? Zoeken ze gewoon een tweewieler zonder meer? Willen ze kwaliteit en zijn ze bereid om daarvoor te betalen? Het bleek een mix van dat alles. Er werden goede stadfietsen verkocht voor 120 euro, trekkingfietsen en koersfietsen voor bijna 400 euro, maar ook studentenfietsen voor 50 euro. Voor de uniekere items waren weinigen bereid om de hoge prijs te betalen.”
Wat is een goede verkoopprijs?
“We gingen vooraf samen met de verkopers op zoek naar correcte prijzen. De gemiddelde verkoopprijs voor stadsfietsen was 110 euro, voor koersfietsen 185 euro en voor kinderfietsen 60 euro.”
Hoeveel deelnemers en aangeboden fietsen waren er?
“Op voorhand vreesde ik voor twee scenario’s bij de intakes: geen fietsen of een overrompeling van fietsen. Gelukkig lag het aantal intakes mooi in het midden. Zo’n 170 mensen brachten samen 250 verkoopbare fietsen binnen op 5 verschillende locaties.”
Hoe verliep de samenwerking met de partners?
“Bij de vijf locaties waar mensen hun fiets konden binnenbrengen, waren ook twee Fietskeukens en El Laboristo. Zo bereikten we nog meer mensen in drukbevolkte Gentse buurten en verlaagden we de drempel om een fiets binnen te brengen. We hopen deze partners aan boord te houden voor een volgende editie. Fijn ook dat mensen die hun fiets niet verkocht kregen, hun tweewieler doneerden aan De Fietsambassade, de Fietskeukens en El Laboristo.”
Vond je de Stadshal een geschikte locatie?
“De overdekte stadshal was een veilige keuze, met zo’n natte lente. Toch gaan we ons volgend jaar mogelijk verleggen naar een andere locatie zoals het Sint-Pietersplein. Mensen kunnen dan ook met de wagen tot bij de Velomarkt geraken, wat handig is als je wat verder woont en 2 à 3 fietsen koopt of verkoopt.”
Hoe verliep de intake en controle van de tweedehandsfietsen?
“We hadden 5 locaties waar mensen vooraf hun fiets konden binnenbrengen. Daarnaast konden verkopers ook al in de voormiddag op de Velomarkt terecht om hun fiets aan te bieden. Naar volgende edities toe, gaan we dit herbekijken. Voor de intakelocatie Fietspunt Dampoort bijvoorbeeld, was de druk erg hoog. De volgende keer leggen we de tijdsloten langer op voorhand vast. Zo kunnen we de fietsen nog beter controleren op (verborgen) gebreken. Want de velofiches die we opmaakten waren een goede richtlijn voor de staat van de fiets maar zeker niet 100% sluitend.”
Heb je nog ideeën en tips voor een volgende Velomarkt?
IDEE: vraag- én bodemprijs afficheren i.p.v. enkel verkoopprijs
“We kregen dikwijls de vraag van verkopers of ze geen twee prijzen konden afficheren: een vraagprijs en een bodemprijs. Als een koper de fiets echt wil, betaalt die de vraagprijs. Wie een koopje wil doen, kan afwachten en hopen dat de fiets nog niet weg is voor het laatste uur ingaat, en op de valreep nog de fiets kopen tegen de bodemprijs. We nemen het idee van de twee verkoopprijzen in overweging voor de volgende editie.”
TIP: was je fiets!
“We kregen veel bestofte fietsen binnen. Een kleine wasbeurt kan de waarde van je fiets nochtans met 20% doen stijgen. Goed idee om je fiets te wassen dus.”
Brecht: “Wat me bijblijft zijn de mooie verhalen die vasthangen aan fietsen. Misschien moeten we de mensen die dat willen, de mogelijkheid geven om hun verhaal door te geven met hun fiets. Of leidt dat ons te ver?” Een romantische overweging om dit artikel mee af te sluiten, als je het ons vraagt.